Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Η αρχή κάθε άρθρου μετά απο ήττα-ντροπή, είναι δύσκολη. Ειδικά, όταν την φετινή χρονιά, ο Ολυμπιακος ζεί κάτι προτόγνωρο σε όλα τα επίπεδα. Διαδοχικές ήττες σε ποδόσφαιρο και μπασκετ απο την Αεκ και όχι μόνο. Ο Ολυμπιακος βρίσκεται με το μισό πόδι και κάτι παραπάνω εκτός πρωταθλήματος στο ποδόσφαιρο, με αποκλεισμό στο κύπελλο απο την Αεκ και ήττα στον τελικό κυπέλλου μπασκετ, πάλι απο την Αεκ. 

Όπως μπορούμε να κατανοήσουμε, η χθεσινή απώλεια τίτλου φέρνει πολλά προβλήματα στο στρατόπεδο του Ολυμπιακου. Απο την άλλη, ίσως ήρθε η ώρα να λύσει τα προβλήματα. Βέβαια, θα αναρωτηθεί κανείς, έπρεπε να χαθεί τίτλος για να λυθούν τα προβλήματα; Έπρεπε να φτάσουμε στα μέσα Φλεβάρη; Απ' ότι φαίνεται ναι... Εδώ που φτάσαμε, ευχόμαστε να λυθούν τουλάχιστον ακόμα και τώρα. 

Για ποια προβλήματα μιλάμε; Ελάτε τώρα, είναι γνωστά. Δύο ονόματα για αρχή. Ρόμπερτς και Τόμπσον. Παίχτες, οι οποίοι δε προσφέρουν απολύτως τίποτα. Ούτε τα στοιχειώδη, πως να το πούμε. Τους δόθηκε άφθονος χρόνος, για να αποδείξουν και να διαψεύσουν τον κάθε λογής ρεαλιστή, αλλά "κακοπροαίρετο", που πολύ απλά κάνει κριτική. Την γλιτώσανε αρκετές φορές, τώρα όμως ήταν η χαριστική βολή. 

Μην ξεγελιόμαστε όμως, τα μόνα προβλήματα δεν είναι αυτοί οι 2 παίχτες. Όλος ο σχεδιασμός είναι λάθος και το ροστερ άνισα δομημένο. Κάθε ομάδα "χτυπάει" τον Ολυμπιακο στην αθλητικοτήτα. Απο την Αεκ έως τον... Παναθηναικό που έχει και ποιοτικότερους ξένους. 

Το να αναλύσουμε καθε λάθος που έγινε, δεν οδηγεί πουθενά, αυτή τη στιγμή. Άλλωστε, φαίνονται στο γήπεδο. Όταν ο ελληνικός κορμός δεν αποδίδει, οι ξένοι δείχνουν "λίγοι" να ηγηθούν και να βγούν μπροστά και το άκρως αποθαρρυντικό είναι ότι εκτός των  Τόμπσον και Ρόμπερτς, ουτε οι υπόλοιποι κάνουν την διαφορά. 

Ο Ολυμπιακος πάσχει, η ώρα για αποφάσεις ήρθε και οι Αγγελόπουλοι καλούνται να βρούν άμεση λύση για να σώσουν τα λεφτά που δαπάνησαν αλλά και την χρονιά. 

*Ειλικρινά, πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο Τολιόπουλος απο τον Μάντζαρη;