Αναμφισβήτητα, εχθές τα “συγχαρητήρια” ανήκουν στον Μαρτίνς, καθώς πήρε το πορτοφόλι του απολυμένου Ερέρα και γενικότερα έκανε πολύ καλό κοουτσάρισμα και αυτό φάνηκε και στην εικόνα του αγώνα.
Απο κει και πέρα, ένα ενδιαφέρον στοιχείο που μπορεί να ξεχωρίσει κανείς, είναι πως ο Ολυμπιακός για τέταρτο διαδοχικό αγώνα, κράτησε ανέπαφη την εστία του. Μπορεί οι αντίπαλοι να ήταν αδύναμοι, όπως η Ντουντελάνζ, ο Απόλλων Σμύρνης, η Παναχαϊκή και ο δυνατός (στην έδρα του) Άρης, αλλά η ουσία είναι πως το απόλυτο “0” κυριαρχεί.
Σίγουρα, τον ρόλο του έχει και ο τερματοφύλακας, που κατευθύνει την ομάδα και εμπνέει σιγουριά στους αμυντικούς του, αλλά θα ήθελα να σταθώ στη σημασία των γκολ. Ο Ολυμπιακός απο το 2010-11 έως και τη σεζόν 2016-17, όπου έπαιρνε συνεχόμενα πρωταθλήματα, δεχόταν 15,6 γκολ ανα χρόνο. Πέρυσι, όπου έκανε τη χειρότερη του σεζόν αγωνιστικά δέχτηκε 28 (!!).
Μέσω αυτών των στατιστικών μπορούμε να βγάλουμε κάποια πορίσματα σχετικά με την σημασία της αμυντικής λειτουργίας μιας ομάδας. Ίσως η ατάκα πως “η επίθεση κερδίζει αγώνες, αλλά η άμυνα πρωταθλήματα” να έχει βάση σε μεγάλο βαθμό.
Γι’ αυτό ίσως ήρθε η ώρα να μονιμοποιηθεί μια αμυντική τετράδα, η οποία θα “τρώει” σίδερα, όπως η χθεσινή και όλη η αντεπίθεση των “ερυθρολεύκων” να αρχίζει απο εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου